سال گذشته بود که بعد از سفر رئیس کتابخانه ملی ترکیه به ایران، بحث ثبت مشترک این اثر با همکاری دو کشور در حافظه جهانی یونسکو مطرح شد. پس از آن، مسئولان افغانستان واکنشی به این موضوع نشان ندادند، اما دو هفته پیش که خبر ارسال پرونده‌اش به یونسکو اطلاع‌رسانی شد، اعتراض افغانستان را به همراه داشت، این‌بار خود اهالی فرهنگ این کشور به جای مسئولان به میدان آمدند.
انتقاد اهالی فرهنگ افغانستان که بعدها جمعی از شاعران ایران نیز به آن پیوستند، به دلیل نادیده گرفته شدن محل تولد مولانا در این پروژه بود. آنها در بیانیه‌ای ضمن درخواست از دو کشور ایران و ترکیه، از مسئولان خود خواستند که در این زمینه اقدامی کنند.
بعد از انتشار خبری مبنی بر امضای بیش از هزار تن از اهالی فرهنگ ایران و افغانستان پای یک بیانیه به همین منظور، قرار شد مذاکراتی در این‌باره بین سه کشور صورت گیرد. فرهاد نظری، مدیر کل ثبت آثار و حفظ و احیاء میراث معنوی و طبیعی، در گفت‌وگو با تسنیم، با اشاره به تصمیمات جدید اخذ شده در این رابطه گفت: قرار بر این شده که مثنوی با مشارکت سه کشور ایران، ترکیه و افغانستان در حافظه جهانی یونسکو به ثبت برسد. به همین منظور قرار است نشستی با حضور نمایندگان سه کشور در این رابطه در تهران برگزار شود که هنوز زمان دقیق آن مشخص نیست.
به گفته او؛ این نشست یک نشست تخصصی است که در آن نمایندگان این سه کشور که مسئولیت ثبت این پرونده را در حافظه جهانی یونسکو دارند، به گفت‌وگو خواهند پرداخت.
مدیر کل ثبت آثار و حفظ و احیاء میراث معنوی و طبیعی افزود: افغانستان در مذاکرات انجام شده، نسخه‌ای از مثنوی معنوی را معرفی کرد که مربوط به قرن نهم هجری است و توسط یکی از خطاطان استان فارس کتابت شده و حائز اهمیت است. برهمین اساس، تصمیم بر این شده که مثنوی با مشارکت سه کشور به ثبت برسد.
نظری به موضع ایران و ترکیه در قبال پیشنهاد افغانستان اشاره کرد و ادامه داد: ایران و ترکیه هر دو از این موضوع استقبال کردند؛ از سوی دیگر، یونسکو نیز پس از طرح این پیشنهاد از آن استقبال کرد چرا که به زعم آنها، این امر منجر به نزدیکی بین کشورها می‌شود.
